Zdravko Čolić - Sacuvaj me, Boze, njene ljubavi

Od onol'kih zetvi osta saka razi..
Od onakve rapsodije... Samo sum...
Od riznice iskrenosti kusur lazi...
I nema srce sta da trazi tu...

Prave rijeci, kao zvijezde, padnu same...
Po svom nikne jogunasti bijeli krin...
Nekad trazis poentu na kraju drame...
A poentu krije prvi cin...

Glavna lica: Nalicje i lice...
Uspomene i sitnice... Jarko pero rajske ptice...

Sacuvaj me, Boze, Njene ljubavi...
Koja zive rane soli...
Koja kaznjava i boli...
Izbavi me vjecnih sumnji i ljubomore...
Koje more dok ne pokore...
Sacuvaj me, Boze, Njene ljubavi...
Onog ludila i strasti... Sam se nikad necu spasti...
Sacuvaj me od ljubavi kojoj kopni sjaj...
Al' mi u nju ne diraj...

Kad na jednu kartu stavis sve sto imas...
Kad su ti sve misli istoj slici ram...
Kad ne brojis da li dajes ili primas...
Znaci da ces ostariti sam...

Kad se spusti zavjesa... Aplauz slijedi...
Al' u jednom trenu vlada mrkli mrak...
U tom casu posumnjas da ista vrijedi...
Zivot cio... Pepeo i prah?

Zivot cio samo tudji dio...
Kad pogrijesis, pa zavolis vise nego sto bi smio...

- hvala Igor