Zdravko Čolić - Pamuk

Prolazi bez tebe prva zima
svaka tvoja sitnica sudbinu ima
zbijeni ljudi k'o grozdovi
kroz maglu vuku se k'o vozovi
tisina negdje kuje zavjeru
i eto te niotkud...

Taman kad tugu ispratim
u novi zagrljaj tek se uselim
da zavolim to se ne usudim
to je uzalud..

K'o pamuk ruke tvoje njezne,
jos pamtim kad mi dodjes nedeljom,
na meni ostarice ceznje
i tvoji dodiri sa posvetom
K'o pamuk ruke tvoje njezne,
jos pamtim kad mi dodjes nedeljom,
prolaze noci idu dani
ali nijedan vise sa tobom...

Snove k'o camce usidrim,
da ne sanjam te, da se ne mucim
al' uvijek nadje me k'o osveta
ta tvoja posveta...

Taman kad tugu ispratim
u novi zagrljaj tek se uselim
da zavolim to se ne usudim,
to je uzalud..

K'o pamuk ruke tvoje njezne,
jos pamtim kad mi dodjes nedeljom,
na meni ostarice ceznje
i tvoji dodiri sa posvetom
K'o pamuk ruke tvoje njezne,
jos pamtim kad mi dodjes nedeljom,
prolaze noci idu dani
ali nijedan vise sa tobom...

Prolazi bez tebe prva zima,
prolazi, prolazi...

- hvala Mure