Urban - Tvoj gen

Ne volim te više
ne kao prije,
pod staklenim zvonom
tajno i same...

Ne želim te više
gdje te imam,
kao tajni znak opustjelo...

Sada te želim,
štopam se i molim
da te opet,
ponovo poželim.

Ne tražim te više
ogledalom jutra,
u izlogu bola,
mislima...

Sada te nađem
ogrnutu svjetlom,
ispunjenu sobom
-ljubim te...

U raširenoj zjeni
vidim te
i saznajem tvoj gen...

U predanom dahu
počinje
beskraj svih naših nas...

- hvala Bruno