Tomislav Ivcic - Zapivajmo nocas u konobi (i onda kad ne bude nas bilo)

Palo sunce iza surih hridi,
mati ceka da se otac vrati.
Umoran, sa polja, ka i svi tezaci.
Vec je vrime da se podje spati.

Ali otac, ka uvik, po svome,
u konobu na kapljicu svrati
pa zapiva onu pismu
ca mu lipu mladost vrati.

Zapivajmo nocas u konobi,
nek se stare uspomene bude.
Tudji covik nikad nece znati
sto to veze dalmatinske ljude.
Zapivajmo nocas u konobi,
nasoj srici dignut cemo case!
I onda kad ne bude nas bilo,pivat ce se pisme nase! ×2

- hvala Toni